Demonologia - część 3: Koronowani Książęta Piekła (demonologia duchów z wierzeń chrześcijan i magów ceremonialnych)

Źródło obrazu:
Olabloga - Zrozumieć Niewyjaśnione

. Witajcie w kolejnym odcinku postów na temat demonów różnych kultur. Powracamy do demonów obecnych w chrześcijaństwie, ale i w satanizmie. Tym razem, wyjątkowo, przedstawię hierarchię Koronowanych Książąt Piekła według Satanizmu Duchowego (mimo, że nie jestem jednym z tych, którzy kroczą tą Ścieżką). No to do dzieła!

Bogowie Wysokich Rang oraz Koronowani Książęta Piekła

Istnieją cztery wielkie potęgi rządzące Piekłem: Szatan, Belzebub, Astaroth i Azazel. Szatan jest najpotężniejszy i panuje nad wszystkim. Bogowie (demonny) wyższych rang oraz mocy pomagają tylko swym przyjaciołom oraz osobom zaufanym. Ea/Enki (Szatan), Enlil (Belzebub; oryginalny 'Baal'), Innana (Isztar, Izyda, Astaroth) i Szamasz/Utu, Aszur (Azazel) byli czterema najpopularniejszymi, najpotężniejszymi oraz najbardziej znanymi Bogami na świecie. Byli oryginalnymi Bogami z Mezopotamii. Wszyscy są powiązani. Belzebub/Enlil jest bratem przyrodnim Szatana/Ea, a Astaroth i Azazel to bliźniacy, wnuki Belzebuba.❞

Astaroth                     Azazel         Belzebub

Teraz sięgnę do innego źródła, do Wikipedii.

Astaroth

Najbardziej neutralny jest opis z Goecji. Nie łączyłbym tego demona z żadnym Bogiem.

Źródło:

Źródło:

Astaroth - w tradycji okultystycznej dwudziesty dziewiąty duch Goecji. Demon znany również pod imionami Ashtaroth, Astarot i Asteroth. (...) Najlepszym dniem na jego przywołanie jest środa, między godziną dziesiątą a jedenastą w nocy.❞

Azazel

Azazel (hebr. לזאזע, arab.  عزاز, Azazil) - upadły anioł występujący zarówno w mitologii hebrajskiej, jak i muzułmańskiej, znany również pod imionami Azael, Hazazel i Assasello. Jego imię oznacza „Bóg umacnia”, a z hebrajskiego „ten, który się oddalił”.

Według Maurice Bousison Azazel był pierwotnie semickim bogiem trzód, a dopiero w późniejszym czasie został zdegradowany do rangi demona. Bernard Bamberger twierdzi, że był on pierwszym upadłym aniołem. Jacques Collin de Plancy uważa go za demona drugiego rzędu i strażnika kozich stad. Święty Ireneusz sądził, że mimo upadku jest wciąż potężnym aniołem.❞


Belzebub

Belzebub (hebr. בעל זבוב Ba'al Zebúb, Ba'al Zəbúb, Ba'al Zəvúv, arab. بعل الذباب, gr. Βεελζεβούλ, dosł. pan much i komarów, popularnie: władca much) - semickie imię demona, wodza demonów. Pojawia się ono w Ewangelii Łukasza, w opisie sytuacji, gdy Żydzi (faryzeusze i uczeni) oskarżali Jezusa, że mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy (Łk. 11. 15). Bywał także nazywany karmazynowym królem bądź antychrystem. W niektórych kodeksach Nowego Testamentu pojawiają się ponadto inne greckie wersje zapisu Βεελζεβούλ, takie jak Βεεζεβούλ i Βεελζεβούβ. Z tymi różnicami leksykalnymi nie wiążą się żadne nowe odcienie znaczeniowe. W celu pogodzenia tych rozbieżności leksykalnych, niektórzy egzegeci stosują zapis Βεε(λζεβούλ(β), który jednak nie wydaje się być ani praktyczny, ani konieczny.

Prawdopodobnie imię Belzebub pochodzi od jednego z imion boga Baala: Baal-Zebul (sem. pan podziemia lub pan podziemnych wód). Pierwotnie był kananejskim bóstwem opiekuńczym miasta Akkron (Ekron). Bóstwo to rywalizowało z kultem Boga Jahwe, dlatego też Żydzi starali się zdyskredytować Baal-Zebula (pana podziemi), przekręcając jego imię na Baal-Zevuv (pan much) lub Beel-Zebul (pan odchodów).

W późniejszej literaturze Belzebub stał się synonimem diabła. Uważany jest w okultyzmie oraz w demonologii chrześcijańskiej za strażnika bram piekielnych. Według rang piekielnych ma być "przybocznym generałem piekła". Przedstawiany jako demon (w tej postaci posiada wiele wizerunków) albo mucha. Belzebub jest dobrze poświadczony w literaturze ugaryckiej, gdzie występuje w formach zbl b'l lub  zbl b'l ars jako „pan podziemia”, „książę podziemnego świata”. To znaczenie jest wyraźną analogią do chrześcijańskiej lokalizacji Belzebuba spotykanej w apokryfach (zob. np. Ewangelia Bartłomieja 11, Ewangelia Nikodema).❞



Przez niektórych jest utożsamiany z demonem Baelem, o którym, jak wiecie z poprzedniego wpisu o demonologii, wspomniano w Lemegetonie. Jednakże póki co nie będę tego wywlekał, sami możecie teraz wyrobić sobie zdanie na ten temat.

Demony wyższych rang wedle niektórych badaczy Nieznanego mogą być skrajnie niebezpieczne

Jeśli chcecie wzywać tego rodzaju demony, lepiej się upewnijcie co do swoich zamiarów. Niektóre przypadki nawiedzeń poprzedzonych dziwnymi rytuałami są na tyle przerażające, że nawet najbardziej odważny człowiek może stracić swą odwagę lub może ona się w nim zmniejszyć. Od niektórych spraw trzymałbym się z dala, ale to nie moja droga, ja będę drążył temat. Nieznane prędzej, czy później na stałe stanie się moim drugim życiem. Jeśli poczuję Powołanie w kierunku badania Nieznanego za pomocą własnych metod, w tym okultyzmu, przyjmę to zadanie z radością, ale nie bez obaw. Niewiele wiadomo o świecie astralnym i duchowym, a tak samo mało wiemy o innych wymiarach Nieskończoności. Zanim zaczniecie używać magii, podszlifujcie swoje zdolności Boskiej Percepcji (percepcji pozazmysłowej), wykażcie się podczas prób charakteru, trochę poczytajcie i zdobądźcie wiedzę, a także nauczcie się krytycznego myślenia - to przydaje się zarówno na drodze Maga, jak podczas badania zjawisk uznanych za „paranormalne”.









Źródła wykorzystane:
Astaroth - Wikipedia, wolna encyklopedia
Azazel - Wikipedia, wolna encyklopedia
Belzebub - Wikipedia, wolna encyklopedia
Duchowy Satanizm [update] - Pobierz PDF z Docer.pl
YouTube

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Analiza zebranych przypadków pojawienia się UFO na grupie "Tajemnice Ziemi i Kosmosu UFO astronomia duchowość ezoteryka magia okultyzm" oraz artykułów na ten temat oraz teorii i hipotez innych badaczy. Co się za tym kryje?

Demonologia - część 2: Imiona i pieczęcie demonów Goecji, definicja pieczęci (sigili) duchów oraz wyjaśnienie, jak stworzyć pieczęć ducha. Na podstawie "Lemegetonu". Krytyka niektórych fragmentów i objaśnienie, czym są demony dodatkiem

Próba opisania Mikrokosmosu i Makrokosmosu – część 3: Plan astralny. Opis według Papusa i moje komentarze