Tajemnice Ziemi i Kosmosu - Sekrety Nieskończoności

  Źródło obrazu: Wikimedia Commons Witam Was w nowym wpisie. Tym razem dzielę się swoją Wiedzą i niektórymi spostrzeżeniami znajomego, dlatego byłbym bardzo wdzięczny, gdyby te informacje dostały się wyłącznie do osób, które winny je poznać, a nie do ludzi skłonnych do mrocznych rozważań na temat rzekomego zgubnego wpływu Magiji i Okultyzmu na życie człowieka. Owszem, te praktyki wykonywane w innym celu, niż poznanie Absolutu, samorozwój i radzenie sobie z negatywnymi myślami czy badanie Nieznanego (oczywiście bez zbyt szybkiego przypisywania tym praktykom jakiegoś schematu) mogą tylko zaszkodzić. Okultyzm nie ma nas wyposażyć w magiczne techniki służące zdobywaniu rzeczy, których pragnie część jaźni ludzkiej odpowiedzialna za niższą (czysto psychologiczną) wolę, lecz mają nas otworzyć na emanację Boga (niekoniecznie w formie osobowej, ale również w tej), pomóc zobaczyć swoje ciemne strony, stawić im czoła i sobie z nimi poradzić, a następnie wybrać, czy postępować wedle podszeptów...

Tym razem skorzystam z innego źródła na temat tej religii. ❠ Wprowadzenie  Wicca to współczesna religia, która wywodzi się z Wielkiej Brytanii. Zalicza się ją do nurtu neopogaństwa, jako że czerpie inspirację z przedchrześcijańskich religii Europy, a jej wierzenia i obrzędy są silnie związane z naturą. Podczas ośmiu świąt rocznych zwanych Sabatami wyznawcy celebrują zmiany pór roku. Trzynaście świąt lunarnych, Esbatów, odbywa się podczas pełni Księżyca. Pragnienie zbliżenia się do natury wyraża również pentagram, znak, którego większość Wiccan używa jako symbolu własnej religii. Najpopularniejsza jego interpretacja brzmi następująco: pięć wierzchołków reprezentuje pięć żywiołów (ziemia, woda, powietrze, ogień i duch), a otaczający je okrąg - to cały świat, będący jednością. Wicca kładzie nacisk na samodzielne poznanie świata, a przede wszystkim prywatny kontakt z bogami, uznawany często za główny cel praktykowania tej religii. W związku z tym wśród wyznawców potrzebny ...

Źródło obrazu: Wikimedia Commons   We wpisie „ Thelema - inne spojrzenie ” mogłem popełnić podstawowy błąd w interpretacji idei Nowego Eonu. Postaram się teraz ów błąd naprawić, odwołując się do niektórych dzieł Crowleya, w tym Księgi Prawa. Jednakże nie będę z niej zdradzać nic ponad to, co powiedziane być musi. We wszystkim postaram się kierować się czystą Wolą. Ten wpis w całości zostanie poświęcony idei Nowego Eonu w Thelemie. A ponieważ będzie się długo odszyfrowywać treść podanych poniżej dzieł, z góry przepraszam za opieszałość w tej kwestii. Zacznę od początku, czyli od zacytowania fragmentu Księgi na temat Nowego Eonu. ❠ IV.  NOWY EON Trudno jest zrozumieć trzeci rozdział tej Księgi, a tym, którzy narodzili się przed datą jej powstania (kwiecień 1904), może wydać się on wstrętny. Przedstawia nam charakterystykę Okresu, w który wkraczamy. Na pierwszy rzut oka, wydaje się on przerażający. Już teraz można jednak dostrzec jego zastraszające przejawy. Nie bójcie się jednak...