Mitologia, a Wieloświat - część 1: Yggdrasil i dziewięć wymiarów
Źródło obrazu:
Źródło:
Źródło obrazu:
Źródło obrazu:
Źródło obrazu:
Witajcie, Czytelnicy. Oto nowy cykkl postów na tym blogu: Mitologia, a Wieloświat. Jest faktycznie w teorii kwantowej fragment o możliwości istnienia światów lub wszechświatów modalnych. Jednak nie jest ona czymś nowym. Koncepcję światów modalnych można znaleźć też w hinduizmie. Mit o dziewięciu światach może być oparty na nieznanych nam faktach, a wspomniane światy mogą być tak naprawdę wymiarami równoległymi. Mam do mitów nordyckich tylko jedno zastrzeżenie: Midgard, czyli Ziemia w tych mitach, oczywiście była płaska. Tą koncepcję należy poddać gruntownej modyfikacji, żeby była bliższa realiom.
Zanim jednak zacznę zajmować się wszystkimi tymi wymiarami, podam definicję słowa Yggdrasil. Oczywiście, będę się posiłkował Wikipedią.
"W mitologii nordyckiej Yggdrasil było "Drzewem Strasznego", czyli Odyna (patrz axis mundi) - gigantycznym drzewem (we współczesnych wyobrażeniach skandynawskich często uważany za jesion), na którym znajdują się różne światy, w tym Asgard, Midgard, Utgard i Hel. Nazwa Yggdrasil dosłownie oznacza koń Yggra, czyli koń Odyna, którego jednym z imion jest Yggr (Straszliwy).
Pień tego drzewa opiera się na trzech korzeniach, z których jeden przechodzi przez Asgard, drugi przez Midgard, a trzeci przez Hel. Pod korzeniem asgardzkim znajduje się święta Studnia Urd, nad którą mieszkają trzy Norny (Nornor), nad któryi mocy nie mieli nawet bogowie, i które każdego dnia podlewały drzewo wodą z pradawnego źródła, aby jego gałęzie mogły się zielenić, natomiast pod korzeniem midgardzkim leży źródło (lub studnia) Mimira.
Po drzewie (a więc pomiędzy światami) poruszał się przenoszący wieści posłaniec, którym była wiewiórka o imieniu Ratatosk. Na szczycie drzewa siedział ogromny orzeł (na którego czole usadowił się jastrząb), który podmuchem swoich skrzydeł powodował powstawanie wiatrów nad światami. Korzenie Yggdrasil przechodzące przez Niflheim były podgryzane przez smoka Níõhöggra. Żyjąca również na szczycie drzewa Yggdrasil koza Heidrun zjadała jego liście. Cztery jelenie, wśród nich Dvalin, żywiły się korą drzewa".
Źródło:
Yggdrasil - Wikipedia, wolna encyklopedia
Oto opis dziewięciu światów podany w Mitologii Nordyckiej Neila Gaimana:
"Asgard, Dom Asów. Tam właśnie mieszka Odyn.
Alfheim, gdzie mieszkają elfy jasne. Elfy jasne są piękne niczym słońce i gwiazdy.
Nidawellir, czasami nazywany Swartalfheimem, w którym karły (nazywane także mrocznymi elfami) żyją pod górami i wznoszą swe niezwykłe siedziby.
Midgard, świat kobiet i mężczyzn, będący naszym domem.
Muspell, świat płomieni, gdzie czeka Surtr.
Jest też miejsce zwane imieniem jego władczyni: Hel, gdzie trafiają zmarli, którzy nie zginęli dzielnie w bitwie".
A to opis dziewięciu światów z mitologii Norse podany przez Adrian Devine w jej Magii Wikingów:
"Asgard - świat zamieszkiwany przez Asów, rasę bogów-wojowników, głównych bóstw norse. Znajdował się na najwyższym poziomie kosmosu. Otaczał go wysoki kamienny mur, zbudowany przez giganta Hrim-thursa, który w zamian zażądał ręki Freyi, a także Słońca i Księżyca. Odyn zgodził się na jego żądania pod warunkiem, że mur zostanie ukończony przed upływem sześciu miesięcy. Hrimthurs miał magicznego konia, Svadilfari, który pomagał mu w pracy. Ku przerażeniu Odyna, a przede wszystkim Freyi, mur był prawie ukończony w wyznaczonym czasie. Wtedy na odsiecz przybył Loki. Przemienił się w ognistą klacz i uwiódł ogiera, przez co prace się opóźniły i olbrzym musiał obejść się smakiem. Na tym samym poziomie kosmosu co Asgard, znajdował się Alfheim i Vanaheim, a także Valhalla, pałac, w którym ucztowali polegli wojownicy w oczekiwaniu na Ragnarok. Pośrodku Asgardu leżała równina Idavoll, w której odbywały się spotkania Aesiru dotyczące najważniejszych spraw. Bogowie zbierali się w pałacu Gladsheim, zaś boginie w pałacu Vingolf. Bogowie spotykali się również przy Krynicy Urd, u stóp Yggdrasilu, Drzewa Świata.
Vanaheim - Dom Vaniru, był światem zamieszkiwanym przez bogów z rodu Vaniru. Mieścił się na najwyższym poziomie kosmosu, obok Asgardu i Alfheimu.
Jotunheim - jeden z dziewięciu światów, dom lodowych i kamiennych gigantów.
Umiejscowiony był na środkowym poziomie kosmosu, podobnie jak Midgard (Śródziemie), świat zamieszkiwany przez ludzi. Od Asgardu oddzielała go rzeka Iving, która nigdy nie zamarzała. Jotunheim leżał nad brzegiem morza, panowała w nim wieczna zima. To w nim, u stóp Yggdrasila, znajdowała się studnia mądrości Mimira. Jotunheimem rządził Thrym, straszliwy król lodowych gigantów. Głównym miastem tego świata była forteca Utgard, w której władcą był Utgard Loki. Inne fortece gigantów to Gastropnir, dom gigantki Megland, oraz Thrymhein, górska forteca giganta Thiazi.
Midgard - Śródziemie, w mitologii norse, którą zbudowali bogowie Aesiru w połowie świata zamieszkiwanego przez ludzi, by bronić och przed gigantami. Midgard znajdował się na tym samym pziomie kosmosu, co Jotunheim, świat gigantów, Nidavellir, świat krasnoludów, oraz Svartalfheim, kraina mrocznych elfów i gnomów.
Helheim - Dom Hel, to jeden z dziewięciu światów norse, którym rządziła bogini Hel, córka Lokiego i gigantki Angurbody. Ten zimny, ciemny i mglisty świat zamieszkiwany przez umarłych znajdował się w obrębie Niflheim, na najniższym poziomie kosmosu norse. Nikt nie był w stanie wydostać się z tego miejsca, otoczonego przez nieprzebytą rzekę Gjol, której źródło biło w Hvelgermir. Kiedy umarli weszli do Helheim, nie mogli już z niego wyjść, jak miało to miejsce w przypadku Baldura. Do Helheim udawały się dusze tych, którzy nie polegli w walce, ale umarli ze starości, w chorobie albo zostali zamordowani. Polegli wojownicy zabierani byli przez walkirie do Yalhalli. Wejścia do królestwa Hel strzegł Gami, straszliwy pies z otchłani. Na skraju świata siedział gigant Hraesvelg (Pożeracz Ciał) i pilnował Helheim. Kiedy przeistaczał się w wielkiego orła i bił skrzydłami, na świecie zrywął się wiatr.
Niflheim - Dom Mgieł był najdalej wysuniętą na północ krainą mgieł i oparów, ciemności i zimna, na najniższym poziomie kosmosu. Częścią bezmiernych, zimnych krain był Helheim. Niflheim leżał pod trzecim korzeniem Yggdrasila, niedaleko źródła Hvergelmir (Ryczący Kocioł). Na tym samym poziomie usytuowany był również Nastrond, Wybrzeże Ciał, gdzie smok (wąż) Nidhogg zjadał ciała umarłych i podgryzał korzenie Drzewa Świata. Po Ragnarok do Nastrond zostaną wtrąceni mordercy, krzywoprzysiężcy i rozpustnicy.
Muspell - Muspelheim, Dom Pustki i Rozpaczy, był płonącą, piekielnie gorącą krainą, światem ognia, umiejscowionym najdalej na południe. Był przeciwieństwem Niflheim, a jego ożywcze płomienie sprawiły, że lód zalegający krainę mgieł roztopił się i powstały z niego pierwsze istoty. Z jego iskier,które wyleciały w kosmos, powstały też ciała niebieskie. Muspelheim rządził ogniowy gigant Surtr i jego żona Simmore. Po ostatecznej wojnie Ragnarok Surtr podpali Yggdrasila i zabije nieuzbrojonego boga Freya.
Na wskroś przez wszystkie dziewięć światów rósł Yggdrasil - Drzewo Świata, ogromny jesion (lub cis). Yggdrasil jest wiekuisty i odwieczny - nigdy się nie narodził i nigdy nie umrze. W jego koronie mieszkał orzeł, zaś pomiędzy korzeniami - smok. Pomiędzy nimi biegała tam i z powrotem wiewiórka, przenosząc wiadomości. Drzewo czerpało wodę z trzech studni znajdujących się na trzech poziomach kosmosu: Krynica Urd znajduje się w Asgardzie; Studnia Mimira - w Midgardzie; Źródło Hvergelmira - w krainie Niflheim. W ten sposób drzewo łączyło ze sobą te trzy plany - podziemie, Śródziemie i niebiosa. Legenda głosiła, że w Ragnarok dwoje ludzi, Lit i Liftrasir, ukryją się w pniu Yggdrasila i w tenn sposób przetrwają. Dzieci tej pary zapoczątkują nowy ład i erę w życiu ludzkości".
Tak więc są dwie wersje dziewięciu światów:
Wersja 1:
Asgard - warownia Bogów, Dom Asów (Aesiru), Bogów-Wojowników;
Wanaheim (Vanaheim) - kraj Bogów Wanów (Vaniru), którzy mieli w opiece naturę;
Alfheim - kraina elfów światła, rządzonych przez Boga Freya;
Muspelheim - ognisty świat gigantów ognia, rządzonych przez Surtra;
Midgard - "świat środka", Ziemia, świat ludzi;
Jötunheim - świat na poziomie Midgardu, zamieszkiwany przez lodowych i kamiennych gigantów;
Svartalfheim - świat mrocznych elfów, zwany też Nidavellir, świat karłów i krasnoludów;
Niflheim - Kraina Mgieł, świat zimna i ciemności, dom węża-smoka, Niddhögga;
Helheim/Hel - kraina rządzona przez Hel, córkę Lokiego i Angurbody, z twarzą w połowie żywą, w połowie twarzą trupa, zamieszkiwana przez zmarłych, którzy zginęli inaczej, niż wojownicy, inaczej, niż w bitwie.
Wersja 2:
Asgard - świat Bogów-Wojowników, Asów (Aesiru), z pałacem pałacem Valhalla dla poległych wojowników, Gladsheim, pałacem dla Bogów, w którym prowadzili obrady, i Vingolf - pałacem dla Bogiń;
Vanaheim - świat Bogów z rodu Vaniru (Wanów);
Alfheim - świat elfów światła, rządzonych przez Freya, mistrzów łucznictwa, pięknych, niczym słońce i gwiazdy;
Midgard - świat ludzi;
Svartalfheim - świat elfów ciemności;
Nidavellir - świat krasnoludów, pomiędzy Midgardem, a Niflheim;
Jötunheim - świat lodowych olbrzymów i kamiennych gigantów;
Niflheim - Dom Mgieł, świat zimna i ciemności, w którym jest też Hel - królestwo śmierci rządzone przez Hel.
Mitologia norse, a teoria Wieloświata
Mity Wikingów mogą zawierać ziarno prawdy, lecz tak naprawdę nie wiemy, która wersja wizji dziewięciu światów jest prawdziwa. Można jednak rozważyć różne modele ich rozmieszczenia, żeby ustalić, gdzie ewentualnie były szczeliny między jednym, a drugim wymiarem.
Brama z Asgardu do Jötunheimu, o ile oba światy rzeczywiście istnieją, znajduje się zapewne na rzece Iving. Bramą uniwersalną dla Bogów między światami jest Bifrost - Most Tęczy, którym podróżują pomiędzy światami (wymiarami).
Miałem zachować powagę podczas opisu, ale przed chwilą zobaczyłem sobie schematy Uggdrasila, które zamieściłem powyżej, i pomyślałem, że w związku z tym, że to drzewo sięga korzeniami do Midgardu, Asgardu i Niflheim, to to musiałoby być nieco pokręcone drzewo - sięgające korzeniami do góry, na sam środek i na dół😊. To raczej metafora, ale sugeruje, że wszystkie poziomy są ze sobą duchowo połączone, jeśli faktycznie te światy (łącznie z Ziemią w Kosmosie) są faktycznie istniejącymi wymiarami Multiversum. Ziemia, na którą można by się dostać poprzez Most Tęczy, może mieć bramy do świata lodowych gigantów, na dalekiej północy. Brama do Muspelheimu będzie bardziej na południe. Brama do Svartalfheimu mieściłaby się gdzieś na samym środku półkuli północnej, tak jak do Nidavellir (które albo jest oddzielnym światem albo podziemną częścią Svartalfheimu), a bramy do Niflheim są pewnie w Nidavellir.
Do Hel można by się dostać w punkcie energetycznym raczej też pośrodku półkuli północnej, w strefie umiarkowanej planety. Jednak... jak już wspomniałem, trudno stwierdzić, która z tych wersji mitu jest bliższa prawdy. Najlogiczniejszym (przynajmniej z pozoru) wnioskiem byłoby stwierdzenie, że obie wersje są raczej wymysłem. Jednak mit o powstaniu świata jest ten sam w obu wersjach, a to daje do myślenia. Nie musi oznaczać, że te zdarzenia miały rzeczywiście miejsce, lecz wskazuje na większą uniwersalność symboliki w tym micie.
Oto moja interpretacja tej mitycznej geografii:
Asgard - wymiar Aesir. Pałace Valhalla, Gladsheim i Vingolf mogą być tak naprawdę stolicami trzech planet w tym małym wszechświecie. Na jednej z nich jest Studnia Urd, która jest bramą do innych poziomów dziewięciu wymiarów.
Vanaheim - wymiar Bóstw Vaniru, opiekunów Natury. Jest połączony z Asgardem poprzez portal bardzo łatwo dlatego, że oba wymiary znajdują się na tym samym poziomie, a raczej na tym samym biegunie energii.
Alfheim - kesisty świat Elfów Światła mających magiczną więź z Freyem, ich władcą. Mają połączenie z Midgardem za pomocą jednej z bram Yggdrasila. Można się tam dostać też poprzez Bifrost.
Midgard - Ziemia w Kosmosie, znajdująca się w centrum dziewięciu wymiarów, tuż obok Jötunheimu, Svartalfheimu i Muspelheimu. To nasza planeta, w znanym wszechświecie.
Jötunheim - świat lodowych i kamiennych gigantów, połączony z Ziemią portalem na północy, prawdopodobnie na Grenlandii, a z Asgardem portalem na rzece Iving.
Svartalfheim - wymiar Elfów Cienia i krasnoludów oraz gnomów. Jest połączony portalem bliżej środka Ziemi (strefa umiarkowana planety, półkula północna, pośrodku krajów skandynawskich. Z Niflheim jest połączony inną bramą, bliższą podziemiu tej krainy, zwanemu Nidavellir.
Muspelheim - świat ogniowych gigantów z Surtrem i Simmore jako obojgiem władców. Jest połączony z Ziemią portalem bliżej południa w krajach północy (Niemcy, Szwecja).
Niflheim - Kraina Mgieł, świat ciemności i zimna, dom węża-smoka, Niddhögga. Tam jest źródła Hvergelmir, portal łączący ten wymiar z innymi poziomami poprzez korzeń Yggdrasila.
Helheim - królestwo Hel, które jest połączone z Ziemią bramą na północy, ale do którego dostać się mogą zmarli, których ktoś zamordował, którzy umarli w chorobie bądź ze starości.
Pięknie brzmi, ale niestety chwilowo nie znam bardziej obiektywnego opisu dziewięciu wymiarów. Niektóre elementy kultury Norse poszły w zapomnienie. Można jednak poszukać śladów przedostawania się tutaj czegoś, co choć trochę może się wiązać z opisem jednego z tych światów.
Niestety póki co, nie ma jednoznacznych dowodów na potwierdzenie istnienia tych konkretnych wymiarów (oprócz Ziemi - każdy z nas ją zna jako mieszkaniec tej planety). Żywić jednak można nadzieję, że z czasem nauka pomoże nam odpowiedzieć na dręczące co niektórych z nas wątpliwości dotyczące tych światów. Na razie można je potraktować jako archetypy Ducha zbiorowego, które można badać pod kątem psychologii głębi. Jung by się cieszył😁.
Pozdrawiam Wszystkich Czytelników. Niech Moc będzie z Wami. Życzę Wam życia pełnego odkryć w dziedzinach tu poruszanych.
Bibliografia:
Neil Gaiman - Mitologia Nordycka
Adrian Devine - Magia Wikingów
Artykuł, do którego możecie się odnieść:
Mitologia nordycka - Wikipedia, wolna encyklopedia
Artykuły z terminami, które warto znać w analizie powyższego tekstu:
Wieloświat - Wikipedia, wolna encyklopedia
Cząstka elementarna - Wikipedia, wolna encyklopedia
Most Einsteina-Rosena - Wikipedia, wolna encyklopedia
Komentarze
Prześlij komentarz